Uczestnicy projektu „Stracony czas” w Areszcie Śledczym
Jak wygląda życie więzienne, w tym pierwsza droga osadzonego za murem, jego codzienne zajęcia, prawa i obowiązki – to tylko kilka elementów programu profilaktycznego skierowanego do młodzieży. Projekt „Stracony czas” to wspólna inicjatywa elbląskich policjantów i służby więziennej.
Wczoraj odwiedziła Areszt Śledczy w Elblągu grupa uczniów z II klasy mundurowej Zespołu Szkół Technicznych w Elblągu. Spotkanie było realizowane w ramach projektu „Stracony czas” skierowanego do młodzieży. Projekt ma na celu uświadomić uczniom konsekwencję wejścia w konflikt z prawem. Organizatorzy chcą przestrzec młodych ludzi przed skutkami nieprzemyślanych zachowań, błędnych decyzji, które mogą zadecydować o ich przyszłości i dalszym życiu. Chcą zachęcić młodzież do zachowań społecznie akceptowalnych, życia zgodnego z normami społecznymi i obowiązującym prawem. Młodzi ludzie już po wejściu do budynku odczuli specyficzny rygor, który obowiązywał zarówno osadzonych jak i grupę przybyłych na spotkanie uczestników programu. Wszyscy zostali wylegitymowani, pozbawieni urządzeń elektronicznych takich jak np. telefony. Warsztaty rozpoczęły się w sali widzeń, gdzie więźniowie spotykają się ze swoimi bliskimi. Młodzież uczestniczyła w scenkach, w których wcielali się w odwiedzających i osadzonych, przy zachowaniu wszystkich obowiązujących procedur bezpieczeństwa. Kolejnym etapem spotkania był przemarsz przez pomieszczenia przejściowe, szatnie, kuchnię, „spacerniak”, aż do celi osadzonych. Każdy z uczestników mógł zostać zamknięty na kilka minut w odosobnieniu, lecz zdecydowali się na to tylko nieliczni. Wzbudziło to u nich mieszane uczucia. Strażnik i wychowawca więzienni oprowadzając uczniów opowiadali o warunkach życia za kratami , harmonogramie dnia, obowiązkach osadzonych , systemie nagród i kar. Na koniec wszyscy wzięli udział w panelu dyskusyjnym związanym z problemem uzależnień. Podsumowując, była to dla młodzieży nietypowa lekcja uświadamiająca konsekwencje łamania prawa w tym możliwość stracenia czasu, którego w żaden sposób nie da się już odzyskać.
